داده‌ها نشان می‌دهند که جریان ورودی به آدرس‌هایی که ۰.۱ درصد یا بیشتر از کل عرضه را در اختیار دارند به اوج خود در سال ۲۰۲۳ رسیده است.
به گزارش بنکر (Banker)، به نظر می‌رسد این افزایش‌ها مستقل از فعالیت‌های صرافی‌ها هستند؛ که این امر نشان‌دهنده یک مرحله انباشتگی بالقوه توسط دارندگان بزرگ است که اغلب به عنوان «نهنگ» شناخته می‌شوند. این امر بیش از هر چیز نشان‌دهنده این است که بیت‌کوین به لطف نهنگ‌ها، مستقل‌تر می شود.
این توسعه چندین مزیت را در بر دارد: استقلال از فعالیت مبادله‌ای، بلوغ بیت‌کوین را به عنوان یک طبقه دارایی نشان می‌دهد.
این امر اتکای بیت کوین به مبادلات متمرکز برای ارزش و نقدینگی را کاهش می‌دهد. این دارندگان بزرگ با نگهداری دارایی‌های خود در کیف پول‌های خصوصی به جای صرافی‌ها، نشان‌دهنده تعهد بلندمدت به بیت‌کوین هستند که به نوبه خود باعث افزایش اعتماد بازار می‌شود.
انباشت آشکار بیت‌کوین توسط دارندگان بزرگ، نشان‌دهنده اعتقاد راسخ آن‌ها به چشم‌انداز بیت کوین است. زمانی که سرمایه‌داران با نفوذ بازار دارایی‌هایی را جمع‌آوری می‌کنند، اغلب جرقه‌های مشابهی را در بین سرمایه‌گذاران کوچک‌تر ایجاد می‌کند که در نهایت منجر به افزایش بالقوه قیمت می‌شود. با وجود افزایش معامله‌گران بزرگ در زمینه بیت‌کوین، می‌توان آینده‌ای صعودی را برای این ارز پیش‌بینی کرد.
اما این برای کاربران روزمره بیت‌کوین چه معنایی دارد؟ این تغییر رفتار با افزودن به ثبات کلی شبکه بیت‌کوین به نفع کاربران عادی است.
وقتی بیت‌کوین‌های بیشتری به جای معامله‌گران کوتاه‌مدت توسط سرمایه‌گذاران بلندمدت نگهداری می‌شوند، به کاهش نوسانات مرتبط با معاملات سوداگرانه کمک می‌کند.
علاوه بر این، با کاهش وابستگی بیت‌کوین به صرافی‌ها، خطر هک‌های بزرگ، که یک نگرانی همیشگی در فضای کریپتو است، نیز کاهش می‌یابد.
این روند همچنین با خلق و خوی اساسی بیت کوین در رابطه با عدم تمرکز (Decentralization) همخوانی دارد.
با نگهداری کوین‌های کمتر در صرافی‌های متمرکز و اصرار بر نگهداری آن در کیف پول شخصی، کنترل و مالکیت بیت‌کوین پراکنده‌تر می‌شود و این موضوع، اصل بنیادی کریپتو در باب اصالت و اولویت مالکیت فردی و خصوصی را برجسته‌تر می‌سازد.
