سازمان شفافیت بین‌الملل (Transparency International) که نهادی آلمانی است، هر ساله با استفاده از شاخص ادراک فساد (CPI) به سنجش میزان فساد در کشورهای مختلف می‌پردازد.
به گزارش بنکر (Banker)، این شاخص، که بر پایه برداشت ساکنان هر کشور از میزان فساد موجود در آن بنا شده، معیاری ذهنی اما تأثیرگذار در ارزیابی وضعیت فساد جهانی را شکل می دهد.
نتایج حاصل از این سنجش، که کوبا را به عنوان چهارمین کشور با فساد کم در آمریکای لاتین معرفی می‌کند، نه تنها تصویری از وضعیت فساد در کشورها ارائه می‌دهد، بلکه نشان‌دهنده تفاوت در درک مردم از فساد در جوامع مختلف نیز هست.
فساد در آمریکای لاتین و جهان
آمریکای لاتین، منطقه‌ای با تنوع چشمگیر در زمینه فساد اداری و شفافیت، طیف گسترده‌ای از کشورها را در بر می‌گیرد.
در یک سوی این طیف، ونزوئلا قرار دارد که از سال ۲۰۲۳ از جایگاه دوم به صدر فهرست فاسدترین کشورهای جهان رسیده است .
همچنین در سوی دیگر، اروگوئه را می‌بینیم که عملکردی قابل مقایسه با ژاپن دارد و حتی از برخی کشورهای توسعه‌یافته مانند ایالات متحده و فرانسه، وضعیت بهتری را در زمینه مبارزه با فساد نشان می‌دهد.
در اوایل دهه ۲۰۱۰، جمهوری دومینیکن با اتهامات رشوه خواری و یک سیستم قضایی ضعیف و بی میلی برای پیگرد قانونی دست و پنجه نرم می کرد.
تنها سال گذشته، ۲۰ مقام سابق در بزرگترین تحقیقات مبارزه با فساد در تاریخ این کشور دستگیر شدند که در اختلاس گسترده در قراردادهای دولتی دست داشتند.
برعکس، ونزوئلا و نیکاراگوئه هر دو به تضعیف نهادها و تمرکز قدرت در دستان رهبران غیردموکراتیک ادامه داده‌اند.
بر خلاف بسیاری از کشورهای آمریکای لاتین، که در طول سال ها آشفتگی و تغییرات شدید را تجربه کرده اند، امتیاز فساد اروگوئه ثابت مانده است.
این نشان دهنده انتقال قدرت سالم است و گواهی بر سیستم های دموکراتیک و قضایی مورد اعتماد اروگوئه است.
جمهوری دومینیکن گام‌هایی برای به دست آوردن مجدد اعتماد مردم برداشته است و در دهه گذشته امتیاز خود را بیش از ۲۰ درصد افزایش داده است.
