یوزپلنگ ایرانی در لبه‌ی پرتگاه انقراض ایستاده است. آخرین آمار نشان می‌دهد که تنها هفت یوز بالغ و ده توله در ایران باقی مانده‌اند.
زنگ خطر انقراض این گونه‌ی ارزشمند، سال‌هاست که با تخریب زیستگاه، آلودگی محیط زیست و شکار غیرقانونی به صدا درآمده.
اما گویی گوش شنوایی برای آن نبوده است.
مهم‌ترین دلایل نابودی
فراتر از عوامل یاد شده، نبود مناطق حفاظت‌شده‌ی کافی و تصادفات جاده‌ای، به ویژه در جاده‌ی میامی-سبزوار که به قتلگاه یوزپلنگ ایرانی بدل گشته، از مهم‌ترین دلایل نابودی این گونه به شمار می‌آید.
سال گذشته، خبر تصادف یک ماده یوز باردار و مرگ او به همراه توله‌هایش، تنها نمونه‌ای از فجایع رخ داده در این جاده است.
حتی در مورد پیروز، توله یوزی که در پارک ملی توران متولد شد و امید ایران برای احیای نسل یوزپلنگ ایرانی بود نیز، مدیریت صحیحی صورت نگرفت .
این توله‌ی ده ماهه به دلیل بیماری نامشخصی جان باخت.
مسئولان اکنون می‌گویند که وضعیت یوز ایرانی وخیم و شکننده است و تنها پنج سال برای نجات آن فرصت باقی‌مانده است.
باید دید که این هشدارها و فرصت اندک، چه زمانی مورد توجه جدی مسئولان قرار خواهد گرفت .
چه اقدامی برای نجات یوزپلنگ ایرانی از خطر انقراض صورت خواهد پذیرفت.
