به گزارش بنکر (Banker)، بیست و یکم شهریورماه بود که دلار توانست به کانال ۳۱ هزار تومانی (۳۱ هزار و ۱۰۰ تومان) صعود کند. این مسیر صعودی با نوساناتی ادامه داشت تا در نهایت روز هفتم مهرماه دلار در کانال ۳۲ هزار تومانی (۳۲ هزار و ۱۵۰ تومان) قرار گرفت. پس از آن اما دلار مانند بازه یک ماه گذشته روندی نوسانی اما کم رمق را طی کرد و در همین کانال در جا زد. بیست و دوم مهر اما روزی بود که دلار توانست در سطح ۳۳ هزار تومان قرار گیرد و نشان دهد که همچنان میل به صعود دارد.
از این زمان به بعد دلار با شتاب بیشتری مسیر افزایشی خود را ادامه داده است؛ به نحوی که تنها طی حدود دو هفته وارد کانال بالاتر شده و طی سه روز سه سقف تاریخی را پشت سر گذاشته است.
در لحظه تنظیم این گزارش، دلار در سطح ۳۶ هزار و ۴۰۰ تومان معامله میشود و در صورتی که همین عدد را مبنا قرار دهیم روند پرشتاب رشد قیمت دلار حاکی از بازدهی مثبت حدود ۱۷ درصدی این ارز طی یک ماه و نیم گذشته است. دلار طی این مدت از ۶ سقف عبور کرده و در تلاش برای شکستن مقاومت‌های بعدی است.
رشد نرخ دلار طی هفته‌های اخیر سبب افزایش تمایل افراد برای ورود به این بازار شده است. حتی در حال حاضر هم که قیمت دلار اندکی کاهش نشان می‌دهد هنوز معاملات زیادی در بازار آزاد ارز انجام میشود که حاکی از جذابیت ادامه‌دار دلار برای سرمایه‌گذاری است.
رفتار متقابل دلار و مسکن
اما رفتار دلار چه تاثیری در بازارهای دیگر از جمله بازار مسکن دارد؟ بازاری که همواره از رفتار دلار تاثیر پذیرفته و به طور سنتی رابطه معناداری با دلار داشته است. پیشتر متوسط قیمت تعادلی هر متر واحد مسکونی در شهر تهران حدودا معادل هزار و ۱۰۰ دلار محاسبه می‌شد؛ اما این معادله طی ماه‌های اخیر بر هم خورده است. به عنوان مثال در شهریورماه قیمت دلاری مسکن حدودا ۱۴۰۰ تا ۱۵۰۰ تومان بوده است. در مهرماه این رقم کاهش نشان می‌دهد که به نظر می‌رسد ناشی از کنترل قیمت دلار در سطح ۳۱ تا ۳۲ هزار تومانی در کنار کندشدن آهنگ رشد قیمت مسکن بوده است.
نکته مهم این است که هر زمان قیمت ها از نقطه تعادلی یعنی هزار و ۱۰۰ دلار فاصله گرفته‌اند ، طی ماه‌های بعد خود را به آن نزدیک کرده‌اند. بر همین اساس این سوال مطرح میشود که آیا قیمت مسکن در ماه‌های آتی با توجه به رشد دلار افزایشی خواهد شد یا اینکه دلار راه نزولی را در پیش می‌گیرد؟
از منظری دیگر، در مهرماه متوسط قیمت هر واحد مسکونی در شهر تهران ۴۳ میلیون و ۷۲۰ هزار تومان بوده در حالی که طی همین ماه قیمت دلار در سطح ۳۲ هزار تا ۳۳ هزار تومان نوسان کرده است. در صورتی که قیمت ۳۲ هزار تومان را متوسط قیمت دلار در این ماه بدانیم، قیمت هر متر واحد مسکونی در شهر تهران در این ماه حدودا هزار و ۳۰۰ دلار بوده است. به بیان دیگر نرخ رشد قیمت مسکن در مهرماه در حالی به ۱.۱ درصد رسیده که نرخ رشد دلار در این ماه حدودا ۸ درصد بوده است. به این ترتیب قیمت دلار در این ماه از قیمت مسکن پیشی گرفته و بازدهی بالاتری را نسبت به حوزه مسکن برای سرمایه‌گذاران به ارمغان آورده است.
ظرفیت بازارها برای جذب پول
اما این محاسبات چه سیگنال ممضاعفی به صاحبان نقدینگی می‌دهد؟ طی دو سال گذشته بازار سرمایه با افت روبرو بوده و در بهترین حالت در جا زده است. هنوز هم بسیاری از سرمایه‌گذاران این بازار نتوانسته‌اند زیان سال ۹۹ خود را جبران کنند. در همین حال این بازار هنوز چشم‌انداز روشنی ندارد و رشد روزهای گذشته آن هم عموما به حساب دستکاری و هیجان‌زدگی گذاشته میشود. بازار مسکن نیز همان‌گونه که گفته شد با وجود روند صعودی اما از نرخ رشد پایینی برخوردار بوده و به ویژه طی مهرماه بازده مثبت پایینی را ثبت کرده است. در فضای سرمایه‌گذاری هم البته این بازار عموما به عنوان بازاری با ظرفیت سرمایه‌گذاری بلندمدت و پذیرای پول‌های درشت شناخته میشود.
بازار طلا اما در این مدت رشد نسبتا بهتری داشته است؛ قیمت طلا که جهش به کانال بالاتر را همزمان با دلار در بیست و یکم شهریور آغار کرده بود تا کنون توانسته است حدود ۱۲.۷ درصد بازدهی مثبت ثبت کند. طی مهرماه هم طلا رشد ۱.۲ درصدی را ثبت کرده است.
قیمت دلار اما طی مهرماه ۳.۴ درصد رشد داشته است. این ارز از بیست و یکم شهریورماه تا کنون هم بیش از ۱۷.۸ درصد بازدهی مثبت داشته است! بدین ترتیب آشکار میشود که برنده بازارها طی یک ماه و نیم گذشته کدامیک بوده است. حالا اما سوال کلیدی این است که آیا این روند موجب کوچ سرمایه‌های خرد و کلان از بازارهای راکد و دور از نقدشوندگی به بازار نقدشونده و در دسترس دلار خواهد شد؟
