به گزارش بنکر (Banker)، عباس هشي، کارشناس اقتصادي معتقد است تغيير واحد پول يک بدهي ۳۸ساله دولت‌ها بوده که بالاخره با تأخير قرار شده آن را پرداخت کنند و هرچند اين تصميم بسيار مثبت است اما تبعات تورمي نیز خواهد داشت.
هشي با نگاهي به تجربه‌هاي جهاني تغيير واحد پول توضيح مي‌دهد: زماني که صفر از واحد پول کشوري حذف مي‌شود، مسئولان عموما مي‌گويند ما براي راحتي مردم صفرها را حذف کرديم اما دليل اصلي حذف صفر کاهش ارزش پول است. اين ادعا هم که حذف چهار صفر باعث تقويت ارزش پول مي‌شود واقعيت ندارد بلکه پذيرش کاهش ارزش پول ملي توسط مقامات يک کشور است. اين اقدام در کشورهايي که تورم بالايي را تجربه مي‌کنند و اقتصاد دولتي دارند، اجتناب‌ناپذير است.
او ادامه داد: بعد از فروپاشي شوروي، روسيه تصميم به تغيير واحد پولي خود گرفت. در سال ۱۹۹۰ به فاصله پنج سال هر سه‌هزارو ۶۰۰ روبل معادل يک دلار بود. بعد در يک سال هر دلار معادل چهارهزارو ۵۰۰ روبل شد. يعني ۲۵درصد ديگر پول ملي اين کشور کاهش پيدا کرد. اولين کاري که کردند اخراج رئيس به‌اصطلاح بانک مرکزي‌شان بود و بعد يک دلار را معادل ۲۶ هزار روبل اعلام کردند. يعني با ساده‌سازي معادلات تجاري و عددنويسي و پذيرش واقعيت تضعيف ارزش پول ملي سه صفر از پول ملي روسيه حذف شد.
يا در اروپا زماني که روبل و مارک به يورو تبديل شد، همان مغازه‌داران معمولي نه فروشگاه‌هاي دولتي اگر روي ويترين قيمت ۴۰ مارک داشتند، آن را خط زدند و ۲۰ يورو را جايگزين کردند. اين تغيير پول تأثير رواني گراني براي مردم دارد. ايتاليا هم در دهه ۸۰ پولش با ميليون لير خوانده مي‌شد، بعد براي پيوند به اتحاديه اروپا ميليون را حذف کردند؛ اثر رواني‌‌اش اين بود که والدين مي‌گفتند پولي که به بچه مي‌داديم، با حذف ميليون آن از نظر فرزندمان کم‌ارزش تلقي مي‌شود. بنابراين از لحاظ رواني تغيير واحد پول در همه جاي دنيا با تبعات رواني تورم همراه بوده و بي‌ارزش‌شدن پول را ملموس مي‌کند.
