به گزارش بنکر (Banker)، بی شک، این مقدار سرمایه برای صنعتی با پوشش بیمه‌ای ۵۰۰ میلیارد دلاری در کشور یک ریسک بزرگ محسوب می‌شود.
از آن گذشته، با توجه به حجم مطالبات ۲۰ هزار میلیارد تومانی صنعت بیمه از بیمه گزاران، انتظار می رود که فشار ناشی ازاین حجم مطالبات بر پیکره رنجور شرکت های بیمه ای افزایش یافته و در اینصورت، مشکل ناکافی بودن سرمایه شرکت ها بیشتر خود را آشکار سازد.
رییس کل بیمه مرکزی به تازگی به «نوداقتصادی» گفته که هم اکنون سامانه بدهکاران بزرگ در سنهاب بیمه مرکزی راه اندازی شده وجلوی عقد قرارداد بدهکاران بزرگ درصنعت بیمه هم گرفته شده است و افزوده که شرکت های بدهکار بزرگ که بدهی خویش رابه صنعت بیمه پرداخت نکنندنمی توانند به راحتی با شرکت های دیگرعقد قراردادکنند!
از دید غلامرضا سلیمانی، بدهی معوق یک خسران جدی برای صنعت بیمه بوده و شرکت هایی که با بدهکاران بزرگ صنعت، پای میز قرارداد می نشینند، به این بحران دامن می زنند اما او در عین حال اشاره ای نکرده که آیا شرکت های بیمه ای اکنون لیست بدهکاران بزرگ خود را در سامانه مورد نظر بیمه مرکزی بارگذاری کرده اندیا خیر؟
هر چند که گفته می شود که شرکتهای بیمه ای نسبت به افشای نام بدهکاران بزرگ خود در این سامانه حساسیت زیادی داشته و نسبت به اعلام اسامی آنها از خود مقاومت جدی نشان می دهند.
دلیل آن نیز هنوزبه خوبی روشن نشده اما هرچه که هست عدم افشای این اسامی کارکرد سامانه بیمه مرکزی را به چالش خواهد کشید.
از آن گذشته نبود فشار لازم از سوی نهاد ناظر به شرکت های بیمه ای برای اعلام اسامی بدهکاران بزرگ در سامانه مورد نظر سبب شده تا همچنان فهرست بدهکاران بزرگ در لایه ای از انکار مخفی بماند.
حال چرا برخی ازشرکت های بیمه ای با وجود آگاهی ازتبعات منفی عقدقرارداد با بدهکاران بدحساب با آنها بر سر میز مذاکره می نشینند؟
واقعیت این است که رکود حاکم بر اقتصاد کشور در کنار تمرکز بیشتر شرکت ها برفروش بیمه نامه های اجباری و عمومی با ضریب خسارت بالا و فقدان خلاقیت آنها در ایجاد بیمه نامه های جدید و ضعف در شبکه فروش باعث شده تا شرکتها به عقد قرارداد با این دسته از بیمه گزاران بدهکار، تن دردهند.
از دیگر سوپرتفوی کلانی که مشتریان پر ریسک در اختیار دارند همواره اشتهای برخی از شرکت های بیمه ای را برای عقد قرارداد با آنها تحریک می کند.
بی تردید مادامی که نهاد ناظر بر دامپینگ صنعت بیمه و عقد قرارداد با مشتریان بدحساب با رویه کنونی نظارت می کند، نمی توان انتظار داشت که بیمه گزاران بدحساب به سادگی رفتار خود را با صنعت بیمه اصلاح کنند.
زیرا با وجود راه اندازی سامانه بدهکاران بزرگ همچنان تعدادی از این بیمه گزاران پرریسک درصنعت بیمه جولان داده و نه بدهی خود را با صنعت بیمه تسویه می کنند و نه عرصه را برای حضور سایر بیمه گزاران خالی.!
شکی نیست که با پافشاری بیمه مرکزی برای افشای بدهکاران بزرگ هر شرکت بیمه ای دراین سامانه و ممنوعیت معامله با آنها تا زمان تسویه نهایی می تواند به عنوان یک گام مهم بخشی از مشکلات این صنعت را رفع کند.
گام دوم، همراهی همه شرکت های بیمه ای برای عدم عقد قرارداد با این بدهکاران پر ریسک در هر شرایطی بوده تا این بدهکاران بزرگ نیز متوجه شوند که راهی جز خوش حسابی با شرکت های بیمه ای ندارند.
به گزارش نوداقتصادی با توجه به موارد از پیش گفته، وقت آن رسیده تا بیمه مرکزی برای افشای اسامی بدهکاران پر ریسک در سامانه سنهاب به شرکت های بیمه ای فشار بیشتری وارد سازد در غیر اینصورت سامانه مذکور به مرور کار کرد خود را از دست خواهد داد و مطالبات معوق صنعت نیز افزون ترخواهد شد.
