اقتصاد ایران در سال ۱۴۰۳ در مقایسه با سال ۱۳۹۷ از ابعاد دیگری متفاوت است که می‌تواند در ماه‌های آینده منجر به تشدید نسبی التهاب در بازار ارز و سایر بازارها شود.
به گزارش بنکر (Banker)، موضوع قابل‌توجه این است که «تاب‌آوری» اقتصاد ایران طی چند سال گذشته به شدت کاهش یافته است.
تاب‌آوری اقتصادی به توانایی یک اقتصاد برای مقابله (Resistance)، بازیابی (Recovery) و انطباق با شوک‌ها (Adaptability) یا فشارهای داخلی و خارجی و در عین حال حفظ رشد پایدار و توسعه اشاره دارد.
این مفهوم نشان‌دهنده توانایی یک کشور، جامعه یا بنگاه اقتصادی برای مدیریت تغییرات غیرمنتظره و بازگشت به تعادل یا حتی بهره‌گیری از فرصت‌هایی است که در اثر بحران‌ها ایجاد می‌شود.
عوامل موثر بر تاب‌آوری یک اقتصاد
براساس مطالعات انجام‌شده عوامل موثر بر تاب‌آوری یک اقتصاد عبارتند از:
۱- ساختار اقتصادی پایدار: تنوع در بخش‌های اقتصادی (مانند صنعت، خدمات و کشاورزی) و عدم وابستگی به یک منبع درآمدی خاص، مانند صادرات نفت.
۲- توانمندی سیاست‌های اقتصادی: سیاست‌های پولی، مالی و تجاری انعطاف‌پذیر و کارآمد که بتوانند سریعا به شوک‌ها واکنش نشان دهند.
۳- کیفیت نهادها و حکمرانی: نهادهای قوی و شفاف که در مواقع بحران تصمیمات منطقی و موثری اتخاذ کنند.
۴- ذخایر مالی و سرمایه: داشتن ذخایر ارزی، پس‌انداز ملی و دسترسی به منابع مالی بین‌المللی.
۵- سرمایه انسانی و اجتماعی: نیروی کار ماهر، سطح بالای آموزش و همبستگی اجتماعی که می‌توانند در مواقع بحران به انسجام و کارآمدی اقتصادی کمک کنند.
۶- زیرساخت‌های مقاوم: زیرساخت‌های فیزیکی و فناوری که در برابر شوک‌ها پایدار باشند و کارکرد خود را حفظ کنند.
مقایسه تطبیقی این عوامل با شرایط امروز ایران نشان می‌دهد که اقتصاد کشور تقریبا در تمام این عوامل با ضعف‌های ساختاری روبه‌روست.
به بیان دیگر، این هشدار به سیاستگذار باید داده شود که هر چند بازار ارز نسبت به بازگشت ترامپ واکنش شدیدی نشان نداد اما این موضوع در آینده می‌تواند به‌شکل دیگری بروز کند و باید نسبت به افزایش تاب‌آوری اقتصاد ایران گام برداشت.
این موضوع به‌ویژه در شرایط فعلی که کشور با مجموعه‌ای از نااطمینانی‌های سیاسی و اقتصادی روبه‌روست از اهمیت دوچندانی برخوردار است.
دو رویکرد کلی برای کنترل بازار ارز
بنابراین به‌طور کلی باید سیاستگذار دو رویکرد کلی برای کنترل بازار ارز در کوتاه‌مدت و بلندمدت در پیش بگیرد:
نخست در کوتاه‌مدت باید از ایجاد شوک تا حد امکان جلوگیری کند؛ در حقیقت به‌واسطه اینکه بازیابی تاب‌آوری اقتصاد یک برنامه میان‌مدت و حتی بلندمدت است سیاستگذاران باید در کوتاه‌مدت هدف خود را کاهش شوک‌های اقتصادی و سیاسی بگذارند.
این موضوع با توجه به شرایط سیاسی می‌تواند راهکارهای مختلفی داشته باشد اما اصل اساسی این است که تا حد امکان از تشدید ریسک سیاسی و اقتصادی پرهیز شود.
اما در بلندمدت باید سیاستگذار در مسیر افزایش تاب‌آوری اقتصاد ایران حرکت کند.
افزایش صادرات غیرنفتی، اتخاذ سیاست‌های پولی و مالی کارآمد، کاهش ناترازی‌های بودجه‌ای، بانکی و انرژی، بهبود سرمایه اجتماعی میان دولت و مردم و… از جمله مواردی است که حتما باید در دستور کار سیاستگذار قرار گیرد.
دیدگاه‌ها